بسم الله الرحمن الرحیم

و سلام.

به همه شما دوستان.

با خودش زمزمه می کرد...

و من نمی شنیدم...

جلوتر رفتم تا بفهمم چی می گه...

فهمیدم که داره دعا می خونه...

    و کنارش نشستم و بهش گفتم:‏

    ببخشید!!! می خواستم بدونم چرا دعای عرفه را

    حالا می خونید...؟

    پدربزرگم با خنده ای بر لب، لحظه ای ساکت شد و
    گفت: مگه نمی دونی که اگه با خدا رابطه نداشته باشیم
    و با او مناجات نکنیم،‏ به ما نگاه نمی کنه؟

گفتم: چرا، می دونم.

گفت: وقتی از خدا چیزی می خوای یا باید مستقیما با او حرف
بزنی و درد دل کنی و یا این که دعاهایی که امامانمون
کردند را بخونی.

گفتم: این رو هم می دونم. ولی سوال من این نیست.

گفت: خوب،‏ دعای عرفه راز و نیاز امام حسین علیه السلام با خدا است.

و من می خوام از این طریق با امام حسین مأنوس بشم.

و با خوندن این دعا، آماده باشم تا روز عرفه،‏ معانی دعا رو بدونم و
با خدا، راحت تر صحبت کنم.

و این یادگاری رو از من داشته باش،‏ که انس با دعا،‏ زمان خاصی
نمی خواد...

و نگذاریم به بهونه های مختلف،‏ از لذت فهم این دعاهای زیبا

محروم بمونیم و فقط یه نصف روز،‏ با عجله یه دعا بخونیم و بریم...

به خودم گفتم: پدربزرگم راست می گه.

و به دنبال فرصتی می گشتم تا با دعاها از جمله دعای عرفه
آشنا بشم و بفهمم امامان من به خدا چی می گفتند؟